het spijt me......
Het spijt me…
Dat jij niet kan begrijpen
Dat ik ook liefde kan voelen
Dat ik niet ijskoud ben…
Het spijt me…..
Dat je niet kunt zien
Wie ik ben
En wat ik voel……
Het spijt me…….
Dat je niet kunt horen
Dat mijn woorden iets betekenen
Dat ze je kunnen raken…..
Het spijt me…..
Dat je niet verder kunt zien
Dan alleen de buitenkant
Een masker dat verschuilt…..
Het spijt me…….
Dat jij nooit zult weten
Dat schijn bedriegt
Omdat je niet kijkt in je hart……..
Het spijt me…..
Dat je dit niet kunt begrijpen
Dat je me nooit zal begrijpen
Dat ik ben wie ik ben…….
22-11-2002
mariska
Dat jij niet kan begrijpen
Dat ik ook liefde kan voelen
Dat ik niet ijskoud ben…
Het spijt me…..
Dat je niet kunt zien
Wie ik ben
En wat ik voel……
Het spijt me…….
Dat je niet kunt horen
Dat mijn woorden iets betekenen
Dat ze je kunnen raken…..
Het spijt me…..
Dat je niet verder kunt zien
Dan alleen de buitenkant
Een masker dat verschuilt…..
Het spijt me…….
Dat jij nooit zult weten
Dat schijn bedriegt
Omdat je niet kijkt in je hart……..
Het spijt me…..
Dat je dit niet kunt begrijpen
Dat je me nooit zal begrijpen
Dat ik ben wie ik ben…….
22-11-2002
mariska
Reacties op dit gedicht
| NooR: | Zondag, november 24, 2002 20:41 |
| Ik weet het... Maar uiteindelijk trekt die ander aan het kortste eind, echt waar xxx NooR |
|
Over dit gedicht
| Auteur: peacekeeper | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2002 | ||
| Thema's: | ||