Mijn pen raakt zachtjes het papier.
.
Met woorden probeer ik je nog een keer te raken.
Diep in je hart. Of juist de mijne.
Nog een zin.
Mijn gedachte glijdt zachtjes door de kamer heen.
Eerst iemand zijn die van iemand houdt
Nu een dromer die zelfs zichzelf niet meer vertouwd.
Mijn pen raakt zachtjes het papier.
Trillend probeert mijn hand letters te vormen.
Het heeft geen zin . Natte plekken die naar zout smaken.
Elke regel , elk woord.
Het zegt niks, hoe ik me echt voel.
Een traan op papier.
the sous: | Dinsdag, januari 08, 2008 18:14 |
Miloes: | Maandag, november 25, 2002 22:39 |
... herkenbaar mooi! Warme groet! Miloes |
|
Hanne*Panne: | Maandag, november 25, 2002 20:30 |
wondermooi.. echt waar goed gedaan! Onbeschrijfelijke gevoelens toch kunnen verwoorden, prachtig gewoon! zoentje x | |
maisje: | Maandag, november 25, 2002 17:01 |
Wat een prachtig gedicht, ik begrijp wat je bedoelt. Na 2,5 jaar verkering moest ik hem laten gaan. Ondanks dat je weet dat het uit is, wil je toch laten weten hoeveel je van iemand hebt gehouden... wie weet helpt het. Sterkte |
|
Auteur: the sous | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2002 | ||
Thema's: |