Ik weet dat jij me niet in de steek zal laten
dat hoop ik althans te weten
En ik zweer dat ik je nooit alleen zal achterlaten
en dat durf ik echt te beweren
Maar ik ben zo bang dat ik op een dag zal opstaan
en je niet meer begrijpen
Zo bang dat ik weg zal moeten gaan
en dat het door gebrek aan contact zal nijpen
En daar staan we dan naast elkaar
tranen op onze gezichten
Wetend met verstand waarom de ander huilt, maar
enkel onmacht om het met woorden te kunnen toelichten
Dit gedicht speciaal in rijm geschreven
maar het zijn geen loze woorden
Misschien klinkt het mooier, zo even
maar er is niets belangrijker dan de boodschap
en dat hoeft niet te rijmen
*