geranne: | Dinsdag, november 26, 2002 21:41 |
vind t prachtig! meer kan ik niet zeggen! XXXzjes Geranne |
|
Ton Rijkers: | Dinsdag, november 26, 2002 19:34 |
Hoi "Wie weet het wel?", De dame hieronder geeft een warm en mooi advies. ik sluit mij daar volledig bij aan. Met daarbij nog het volgende: Zelfs het af en toe vallen kan een zegen zijn. Namelijk door ervan te leren, begrip te krijgen voor anderen die ook vallen en anderen, later als jij de weg al wat verder afgelegd hebt, te helpen.... en hen wel die hand te bieden die je nu zelf zo graag als hulp had gehad. Een pracht gedicht dat de onzekerheid en de eenzaamheid heel mooi laat uitk |
|
Ton Rijkers: | Dinsdag, november 26, 2002 19:33 |
Hoi "Wie weet het wel?", De dame hieronder geeft een warm en mooi advies. ik sluit mij daar volledig bij aan. Met daarbij nog het volgende: Zelfs het af en toe vallen kan een zegen zijn. Namelijk door ervan te leren, begrip te krijgen voor anderen die ook vallen en anderen, later als jij de weg al wat verder afgelegd hebt, te helpen.... en hen wel die hand te bieden die je nu zelf zo graag als hulp had gehad. Een pracht gedicht dat de onzekerheid en de eenzaamheid heel mooi laat uitk |
|
Iejoor: | Dinsdag, november 26, 2002 17:39 |
LIeve IWHN, Ooit kan je terugkijken, en iemand diezelfde weg wijzen. De weg die het waard was, om te lopen. Je loopt zojuist je leven. Met vallen, maar onthou...bij vallen, hoort opstaan! Je weg zal overlopen, op een mooi rustgevend grindpad, in een bos, met bomen, die schaduw geven, en zonnestralen sierlijk doorlaten...Als je daar loopt, zit je goed...ben je gelukkig...Geloof me die weg komt je tegemoet, daar kan niemand omheen... Liefs Chiara...en take care! |
|
Auteur: ikweethetniet | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 26 november 2002 | ||
Thema's: |