Richard...
Sander werd ziek toen hij 16 was,
Maar Ries die bleef, dat zagen we later pas.
De rest ach al die nepvrienden namen de ballen,
Die lieten Sander door zijn ziekte keihard vallen.
Sander bleef vechten met Ries aan zijn zijde,
Hij was niet bang er was niets wat zij vermijden.
Jaren gingen aan hun voorbij, ze bleven vrienden,
je kent het wel, zij aan zij.
Ik als zus van Sander ,ziet Ries als broertje van haar,
Velen zullen nu wel denken gut wat is dat raar.
Maar Ries was Sander's maatje, Ookal had hij weinig tijd
Voor Sander had hij altijd een gaatje.
Hij zocht hem op, reed kilometers lang,
Sander o zo ziek in het ziekenhuis, dat maakte hem erg bang.
Vaak lachte en huilden ze samen,
ze vochten samen door tot ze aan het einde kwamen.
Nu is Ries zijn maatje kwijt,
En toch na al die jaren heeft die jongen van die vriendschap geen spijt.
Ries is een jongen met een gouden hart,
Ik weet zeker Sander JOUW maatje wacht op jou met heel veel smart.
Maar tot die tijd moet jij door met leven,
Die lijkt langer nu, maar duurt maar even.
Ik Wil je bedanken voor de vriendschap die jij gaf,
Het is echt waar al klinkt het maf.
Je bent ons echt heel veel waard,
Nee ries voel je nu niet bezwaard.
Het mag best wel gezegt worden allemaal,
Want een gozer zoals jij is niet meer normaal.
Wat jij hebt gedaan als Sander zijn vriend,
Vind ik dat je dit op zijn minst wel heb verdiend.
Ries jongen ookal zitten we in de rouw,
na al die jaren zeg ik het maar even,
Wij houden allemaal vreselijk veel van jou.
zoals Sannie altijd zei:
heej ik ga je zien
Liefs je zus
Bianca