Innerlijk verdriet
Een kilte
doorheen de starende menigte.
Het stille gemoed
verdrong mijn wereld.
Wat eens zo helder leek
was nu als een parel gezonken.
Het langzaam sterven binnenin
versmelt mijn hart.
Want door de harde korst
mag niets naar buiten.
doorheen de starende menigte.
Het stille gemoed
verdrong mijn wereld.
Wat eens zo helder leek
was nu als een parel gezonken.
Het langzaam sterven binnenin
versmelt mijn hart.
Want door de harde korst
mag niets naar buiten.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: clowntje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2002 | ||
| Thema's: | ||