Ik jouw moordenaar.
Jij drijft steeds verder in de tijd.
We raken elkaar langzaam kwijt,
al nader ik natuurlijk ook mijn eigen dood
en stel ik mij wellicht een weerzien voor.
Nu leef je nog in mijn herinnering
tenslotte sterf je opnieuw met mij
Dan ben ik dood en lig ik daar
en ben ik plots jou moordenaar.
We raken elkaar langzaam kwijt,
al nader ik natuurlijk ook mijn eigen dood
en stel ik mij wellicht een weerzien voor.
Nu leef je nog in mijn herinnering
tenslotte sterf je opnieuw met mij
Dan ben ik dood en lig ik daar
en ben ik plots jou moordenaar.
Reacties op dit gedicht
| just a mirror for the sun: | Maandag, augustus 26, 2002 22:09 |
| mooi gedicht hoor! | |
| No Name: | Woensdag, januari 30, 2002 18:07 |
| wow! diepzinnig! mooi! | |
| Nicole: | Dinsdag, februari 06, 2001 00:46 |
| mooi gedicht, echt waar | |
Over dit gedicht
| Auteur: kim | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||