die leräär toch!
zijn mond is als een kleiduif
als hij weer es 'n keertje lult
hij staat aldaar voren met n kuif
zijn volgend hoofdstuk schept tumult
als voorhoofd een hellend vlak
dat menig kan bekoren
doch aan zijn wrat smeer ik lak
temeer moeten wij 't 'bijgevolg' horen
zijn strakke lippen breken open
als appelen zo groot
volle voeten om te lopen
die hij maar al te graag ontbloot
Reacties op dit gedicht
| Jook: | Vrijdag, december 06, 2002 14:46 |
| ha! zo ken ik em weer! :-D meine kleine meleis! fijnerd die je bent! je bent de beste! nog beter dan ik! :-P zoen van jook |
|
Over dit gedicht
| Auteur: melijsje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2002 | ||
| Thema's: | ||