de regen blaast
met haar longen de mensen weg
het asfalt waggelt als een borrelende
barbaarse oceaan
de bladeren
zinken van de bomen
de herfst wisselt om met de zomer
en de koortsige zon
de wanschepsels
beproeven charmant en onbezorgd
te zijn, hun namen neergekrabbeld
gezicht weggelaten
de tongen
spreken vloeiend Frans
en de wereld houdt elkaar vast
tot we allen voorbij zijn
Auteur: Armand Manoochehry | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 06 december 2002 | ||
Thema's: |