gelukkig zijn
Ik wil weglopen
zover
dat niemand
me ooit nog zal vinden.
En ergens
in het donkerste
hoekje gaan zitten.
Waar mn tranen
veilig zijn.
En als ik dan in slaap val
met de hoop
nooit meer
wakker te worden.
Zal ik eindelijk
gelukkig zijn.
zover
dat niemand
me ooit nog zal vinden.
En ergens
in het donkerste
hoekje gaan zitten.
Waar mn tranen
veilig zijn.
En als ik dan in slaap val
met de hoop
nooit meer
wakker te worden.
Zal ik eindelijk
gelukkig zijn.
Reacties op dit gedicht
| Ann Der: | Maandag, juni 19, 2006 22:31 |
| Heel mooi, maar heel depressief ! Denk eraan, eens schijnt de zon! Grtjes Ann Der |
|
| Tetjuh: | Maandag, december 09, 2002 16:57 |
| zo mooi ... kwou dak u kon elpe ... kzie u graagselina! ...xXx... Tetjuhmans |
|
| Iejoor: | Zondag, december 08, 2002 22:09 |
| Misschien is het beter, te leven, met de hoop, dat alles goed komt... Want dat komt het! liefs Chiara. |
|
| Ophelia: | Zondag, december 08, 2002 20:29 |
| Wat een mooi gedichtje! Ik zou ook graag eens gelukkig zijn... maar weet dat het nog steeds kan! zolang je leeft, kun je nog gelukkig worden Knuffies Nele |
|
Over dit gedicht
| Auteur: La manie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2002 | ||
| Thema's: | ||