Ik heb het vanavond weer wat lastig,
het verleden speelt me parten,
vragen hoe het verder zal verlopen,
nochtans kom ik niets tekort,
doch is er een gemis,
een gemis van drukte,
al was het stil...
Het is alsof het een hele aanpassing is,
ik heb het gevoel dat ik deels ben veranderd,
alleen op de kijk wat er straks moet gebeuren...
Ik kan er nog niet open over klappen,
mijn gevoel krijgt dan een slag,
ik weet zelf niet goed wat het is,
maar ik weet dat het er is,
maar geen schuldgevoel!
Het is spijt,
spijt dat ik het nooit heb gezegd,
ik weet dat hij het wis,
maar toch...
Heb geen vrees,
zijt niet bang,
ik ben sterk,
en vrees niemand,
tenzij van mijn eigen emoties!