Eenzaam in het kwadraat...
Ik weet niet wat
ik weet niet hoe,
ach laat me toch
ik ben al zo moe...
Wie wil alles weten
over goed en kwaad,
wie wil weten
of ware liefde nog bestaat..
Vergeef het me
als ik vraag,
laat mij maar gaan voor vandaag,
laat de dauw vallen...
De tijd is rijp
voor het laatste vergrijp,
maar zelfs daarvoor mis ik de kracht
en heb bij voorbaat al veel te veel spijt...
Het enige dat ik ooit wilde
is een gedachte van jou
uitgesproken tegen mij,
maar zelfs dat ben ik voor jou niet waard...
Zo goed en kwaad als het gaat
voel ik slechts een ingetoomde woede
en voel ik mezelf diep van binnen
o zo verlaten...
-dank je, prinses innerlijke lelijkheid-