Angst
Verdrietig...ik voel me verdrietig,
Leegte...onrust...eten!
Toegeven, niet toegeven?
STOP!!
Tranen, onmacht en verdriet,
eten is veilig, nu ben ik kwetsbaar en alleen,
maar toegeven wil ik niet.
Bang om te eten,
bang voor de leegte...
Bang voor de onrust,
bang om te verliezen...
Bang dat ik toegeef,
bang om niet toe te geven...
Bang om kwetsbaar te zijn,
bang om nee te zeggen...
Bang, bang, bang...
De onrust trekt langzaam weg,
geen tranen meer....
PERFECT!
Leegte...onrust...eten!
Toegeven, niet toegeven?
STOP!!
Tranen, onmacht en verdriet,
eten is veilig, nu ben ik kwetsbaar en alleen,
maar toegeven wil ik niet.
Bang om te eten,
bang voor de leegte...
Bang voor de onrust,
bang om te verliezen...
Bang dat ik toegeef,
bang om niet toe te geven...
Bang om kwetsbaar te zijn,
bang om nee te zeggen...
Bang, bang, bang...
De onrust trekt langzaam weg,
geen tranen meer....
PERFECT!
Reacties op dit gedicht
| vicky h: | Maandag, maart 27, 2006 02:14 |
| heel erg mooi ! leuk te horen dat je het onder controle hebt hou vol ! sterkte groetjes vicky |
|
| Lientje: | Donderdag, december 29, 2005 21:31 |
| Nu kan ik zeggen dat ik mijn eetstoornis onder controle heb. Toen ik dit gedicht schreef zat ik er nog middenin! Het gaat nu heel goed! ***Lientje*** |
|
| ilona: | Dinsdag, januari 23, 2001 16:33 |
| hmmm leef met je mee hoor...en moed zonder angst betsaat inderdaad niet..... | |
| Dodo: | Dinsdag, januari 23, 2001 16:17 |
| Moed zonder angst bestaat niet... Wens je veel moed toe. Dodo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lientje | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||