Witte sneeuw
Elke voetafdruk, kraakt
helder in de symboliek
van een stap
dichter tot je ware zelf...
De witte sneeuw
rust op naakte bomen
het vredig stille doorheen
kristallen dromen
Een oprecht gebaar
in de spiegel van de geest, is
zoals vol en ledig reizen in
vriendschap die nimmer verdwaalt
in het grijze wolkendek.
helder in de symboliek
van een stap
dichter tot je ware zelf...
De witte sneeuw
rust op naakte bomen
het vredig stille doorheen
kristallen dromen
Een oprecht gebaar
in de spiegel van de geest, is
zoals vol en ledig reizen in
vriendschap die nimmer verdwaalt
in het grijze wolkendek.
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Woensdag, februari 12, 2003 15:06 |
| ~JA! | |
| charly: | Zondag, december 22, 2002 17:08 |
| Knap! | |
| Sheena: | Zondag, december 22, 2002 15:27 |
| sereen .... een gevoel van rustige stilte overvalt je bij het lezen van dit gedicht .. Sheena |
|
| karin jansen: | Zondag, december 22, 2002 15:10 |
| ... wauw, ik ben er helemaal stil van geworden .. heel erg mooi! |
|
| Vermeulen Rudy: | Zondag, december 22, 2002 15:01 |
| mooi gebracht... groeten rudy. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2002 | ||
| Thema's: | ||