Als Muis In Een Doolhoof
Hol gevangenis
Verdwaald in nauwe wegen
Spitse hekkenwerk
Geen uitgang zichtbaar voor mij
Duisternis bedekt alles
Draaiend in rondjes
Verwarring stapelt zich op
Vormen vervagen
Weet niet wat echt is of niet
Waarneming onbetrouwbaar
Angst: alleen te zijn
Opgesloten door muren
Niemand in de buurt
Geen mens die jouw geschreeuw hoort
Alleen jouw hart die pijn lijdt
Tast in het donker
Zonder weten waar je bent
Vertrouw zich alleen
Veilig ver van beschaving
Primitief maar begrijpbaar
Reacties op dit gedicht
| Fallen Angel: | Vrijdag, december 27, 2002 13:35 |
| en toch...zelfs een doolhof heeft een uitgang, hoop dat je m vind xxx *Fallen Angel* |
|
| * nijntje *: | Vrijdag, december 27, 2002 10:36 |
| Een aangijpend gedicht... lost hope.... Maar ik ben er zeker van dat je ooit de uitweg weer vindt... Veel sterkte en een dikke knuffel van nijntje xxxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lost Hope | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2002 | ||
| Thema's: | ||