Dat plaatje
Ik heb ergens zo'n plaatje
rechthoekig en gekleurd
als het meezat scherp
genomen van je.
zo'n gevalletje heel dun
met rechte randjes en
je beweegt niet eens
dus leven zal 't wel
niet zijn geweest.
er zit niks boven niks onder
behalve mijn hand die dat
plaatje weg laat vallen
langzaam vergeten.
rechthoekig en gekleurd
als het meezat scherp
genomen van je.
zo'n gevalletje heel dun
met rechte randjes en
je beweegt niet eens
dus leven zal 't wel
niet zijn geweest.
er zit niks boven niks onder
behalve mijn hand die dat
plaatje weg laat vallen
langzaam vergeten.
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Vrijdag, december 27, 2002 11:16 |
| Soms is vergeten het beste, soms niet... doe waar je hart naar verlangt Vis, luister... Liefs, Chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2002 | ||
| Thema's: | ||