Nieuwjaarsdag
NIEUWJAARSDAG
Met een huiverige morgen
is het nieuwe jaar begonnen.
Ik sta op de trein te wachten
starend naar een hoge toren
waaromheen wat spreeuwen spelen
en ik krijg het langzaam koud.
In de trein kijk ik naar buiten.
Nevelwade ligt sinds eeuwen
over doodgevroren velden.
Marmeren beeldengroepen zwanen
waken over starre sloten
met een nooit vergane pracht.
Komt die plotselinge vrees
die ik in mijn buik voel beven
van hoe klein die spreeuwen waren
toen ze dansten door een leven
vol van honger en gevaren
en hoe streng die toren wees?
Met een huiverige morgen
is het nieuwe jaar begonnen.
Ik sta op de trein te wachten
starend naar een hoge toren
waaromheen wat spreeuwen spelen
en ik krijg het langzaam koud.
In de trein kijk ik naar buiten.
Nevelwade ligt sinds eeuwen
over doodgevroren velden.
Marmeren beeldengroepen zwanen
waken over starre sloten
met een nooit vergane pracht.
Komt die plotselinge vrees
die ik in mijn buik voel beven
van hoe klein die spreeuwen waren
toen ze dansten door een leven
vol van honger en gevaren
en hoe streng die toren wees?
Reacties op dit gedicht
| Katja Bruning: | Donderdag, januari 02, 2003 11:58 |
| De trein en vooral het station moeten er wel in, Albrecht Paul. Als het hier vriest heb ik de hele dag een groep spreeuwen in mijn tuin, die zich verzamelen rond het uitgestalde vogelvoeder. Dus wat je schrijft gaat niet op voor stads- en huisspreeuwen zal ik maar zeggen. Je maakte me wel lelijk aan het schrikken! |
|
| Katja Bruning: | Donderdag, januari 02, 2003 11:56 |
| Albrecht Paul: | Donderdag, januari 02, 2003 10:24 |
| Met dit soort gedichten weet men blijkbaar geen raad, hier. Geen reacties! Het wordt stil rond de toren... Dit levensgevoel herken ik wel. Hoe kwetsbaar is het kleine leven in de grote winter van het heelal. Het eerste couplet start nogal anekdotisch. Het vervolg met 'in de trein' lijkt een trajekt aan te duiden, maar het loopt niet verder. "Op de trein wachten" en "in de trein" kun je rustig weglaten, tenzij je die trein een grotere betekenis geeft. Enne, spreeuwen zi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Katja Bruning | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||