Elke ochtend
Elke ochtend wakker worden
dodelijk vermoeid
met toegeknepen ogen tegen het felle licht
Elke ochtend opstaan
met loden benen
niet wetend waar ze vandaag heen gaan
Elke ochtend weer
komt de pijn in m'n hart tot leven
komt er nog een keer,
een ochtend,
dat ik zeggen kan....
Elke ochtend ontwaken
een tintelend gevoel bespringt me
Ik ben blij dat ik deze dag mee kan maken,
En dat ik niet aan jou denk...
Reacties op dit gedicht
| Denise Depresse: | Donderdag, januari 25, 2001 13:17 |
| Mooi, ik herken het gevoel. Elke ochtend is het opstaan bij mij ook zo vermoeiend. Ik hoop voor je dat die dag zal komen! Sterkte! Liefs, Denise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate | 
|
|
| Gecontroleerd door: The Slayer | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||