Geslagen verslagenheid
Geslagen verslagenheid,
Wat heeft ze nu weer gedaan,
Ow ik weet het al denkt ze,
Ik heb de afwas laten staan.
Of was het eten,
Weer niet goed genoeg,
Ow god nee he,
Hij gaat weer naar de kroeg.
Muisstil houdt ze zich,
Als hij weer terug komt,
En heel alleen huilt ze zich in slaap,
Als ze weer in haar gezicht wordt gestompt.
De baas in huis,
Met regerende hand,
Nog een klap terwijl ze denkt,
Morgen maak ik mezelf van kant.
De volgende dag,
Is aangebroken,
Ze maakt zijn ontbijt klaar,
Ineengedoken.
Het smaakt naar stront,
Buldert hij,
En dat was ook direct,
Het laatste wat hij ooit zei.
Wat heeft ze nu weer gedaan,
Ow ik weet het al denkt ze,
Ik heb de afwas laten staan.
Of was het eten,
Weer niet goed genoeg,
Ow god nee he,
Hij gaat weer naar de kroeg.
Muisstil houdt ze zich,
Als hij weer terug komt,
En heel alleen huilt ze zich in slaap,
Als ze weer in haar gezicht wordt gestompt.
De baas in huis,
Met regerende hand,
Nog een klap terwijl ze denkt,
Morgen maak ik mezelf van kant.
De volgende dag,
Is aangebroken,
Ze maakt zijn ontbijt klaar,
Ineengedoken.
Het smaakt naar stront,
Buldert hij,
En dat was ook direct,
Het laatste wat hij ooit zei.
Reacties op dit gedicht
| lani: | Zondag, januari 05, 2003 22:26 |
| soms kan je zelf niet geloven hoe ver mensen je brengen kunnen... wreedheid, daar ben je niet tegen opgewassen... lieve knuff x-x-x |
|
| Wervelwind: | Zondag, januari 05, 2003 21:51 |
| Ze heeft tenminste wraak kunnen nemen, maar of de wraak hier zoet is? Onrecht dat je kan rechtvaardigen, goed voor die vrouw, spijtig dat het zo moest lopen | |
| Angel_14: | Zondag, januari 05, 2003 21:00 |
| mooi gedicht! niet echt meteen het aangenaamste leven. *anneleen* |
|
