zijn lichaam was van hout (warchild
zijn lichaam was van hout
de wereld
om hem heen verdween
als hij zijn vriend maar had
zijn draden
met het leven van voorheen
de geur
van thuis zit in zijn kleren
hij hoort nu nog
hoe kinderstemmen leren
in het schooltje van zijn jeugd
de zwarte dag
toen angst het dorp verschrikte
en iedereen
zich schikte met het wapen
van vergelding in de rug
hoe moeder vluchtte
hem verzuchtte sneller
mee te gaan
honger, dorst, de lange
nachten zonder maan
zijn vriend
is ook van ver gekomen
overleefde zonder dromen
hij was er op gebouwd
zijn lichaam was van hout
wil melker
13/01/2003
Reacties op dit gedicht
| Bloem*: | Zaterdag, mei 22, 2004 14:28 |
| Wat ben je goed! | |
| sundance: | Vrijdag, maart 07, 2003 18:40 |
| heel mooi wil. levendig ook. sun. |
|
| lani: | Maandag, januari 13, 2003 21:43 |
| ... alles lijkt zoals het was en toch is alles anders dan voorheen... dezelfde kleuren, maar een andere tint... fijnbesnaard, diepgevoelig,... zoen x |
|
| jackyXXX: | Maandag, januari 13, 2003 18:08 |
| Een pantser van hout om hem heen, lang geleden voor hem dat de zon op hem scheen. Hij weet niet beter...vecht om te overleven, het leven... niets meer voor hem om te geven. Toch heeft hij echt bloed in zijn lichaam stromen, en mag er ooit iemand meschien dichterbij hem komen. jackyXXX |
|
| hadassah: | Maandag, januari 13, 2003 17:33 |
| oorlog waar de kogels vliegen, kan later vrede komen, en zal er minder snel een oorlog de baas spelen. |
|
| arie: | Maandag, januari 13, 2003 17:20 |
| Hoe ver kan vriendschap gaan Wil. Al was zijn lichaam van hout, zijn hart pomt volop warmte Liefs Arie |
|
| Margaritha: | Maandag, januari 13, 2003 09:28 |
| Heel mooi. Het zou soms wel eens handig kunnen zijn om van hout of beton te zijn. Groetjes van Margaritha |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||