Hommage aan War Child
Na de angst voor de klappen
het gerommel in de verte
is er ineens ijselijke stilte
geen aarde meer die beeft
aangetast de monumenten
van strijden naar de top
het kind schopt tegen de bal
zacht en overdacht
het verleden herkent de schop
het kind slaat de trom
vergelijkt het met een bom
hoorbaar verleden getekend
ervaringen verdoven
de werkelijkheid om hen heen
als de zon weer lacht
de geest weer leert
dat het spel weer mag
zij weer kind mogen zijn
geestelijk ontspanning
aangereikt als bevrijding
waar littekens leven.
Wil Engelen
20-01-‘03/13:15
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||