OUD
Oud.
Handen vol vouwen,
gerimpeld en oud,
rusten op tafel,
handen van goud.
Schouders die hangen,
door het dragen van last,
vele tranen en leed,
kleven daar nog aan vast.
Jouw eens fiere houding,
je mooie, lieve ogen,
je lijkt nu zo moedeloos,
voel je je bedrogen?
.......
Het leven zit raar in elkaar.
Nee, oud zijn is niet fijn.
Oud wil iedereen worden,
maar niemand wil het zijn.
Handen vol vouwen,
gerimpeld en oud,
rusten op tafel,
handen van goud.
Schouders die hangen,
door het dragen van last,
vele tranen en leed,
kleven daar nog aan vast.
Jouw eens fiere houding,
je mooie, lieve ogen,
je lijkt nu zo moedeloos,
voel je je bedrogen?
.......
Het leven zit raar in elkaar.
Nee, oud zijn is niet fijn.
Oud wil iedereen worden,
maar niemand wil het zijn.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, januari 26, 2003 12:59 |
| kun je oud geworden trouw blijven aan eens ervaren liefde, dat over gaan dragen aan wie jong en onbevangen nog veel verwacht. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gonny Wind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||