Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
hersenspinsels
hersenspinsels doordrenkt
met genegenheid en argwaan
eerlijk
op zich een niet te verwezelijken doel
wel een mooi ideaal
zwart
wit
grijze hersenmassa is verward
links
rechts
middendoor
doorkruis mijn woud
wijk af van mijn pad
zaag een boom met tranen om
steek een brug met een glimlach over
dwaal door diepe donkere dalen
schitter zwevend door de wolken
laat wat bagage
neem souvenirtje mee
zet mijn tentje op
kijk naar de ondergaande zon
vlucht voor het
donderende
donkere
duistere
doemende
onweer
eens schuilen
dan weer bescherming bieden
en zo gaat het door
zoals de dag de nacht
en de nacht de dag opvolgt
Reacties op dit gedicht
yatsie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Lifeles
:
Zondag, februari 16, 2003 19:21
shit, wat mooi!
echt geweldit!
MayadeBij
:
Dinsdag, januari 28, 2003 22:54
Een tent is wat te extreem voor mij, de rest verken ik met Liefde, bij voorbaat. (haal je wel eerst dat aapje uit de boom dan, anders wordt ie bang, en dat is zielig)
Over dit gedicht
Auteur:
yatsie
Gecontroleerd door:
Frummel
Gepubliceerd op:
28 januari 2003
Thema's:
[Filosofie]
[Onzekerheid]