drift spelend in een strakkend blauw
In de langste nacht geborgen
wit de wereld zich tot morgen.
Vlokken stillen in hun spel, dragen traagheid,
zwermen zich vaarwel, dwarrelen in vaagheid
Poedersneeuw verzoet de kou,
drift spelend in een strakkend blauw.
ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas.
Ze liggen rijpend, slootgeschikt en keurig waterpas.
Uitgestrekt, wit rondgevlekt in kristallijn,
speelt vorst, in hermelijn, met licht en pijn.
Hij straalt intens zijn koude macht.
Als speldenprikken zilver, zonnen in het klein,
vriezen sterren met venijn, in stralen glitterfijn,
water in een strenge nacht tot kracht.
wil melker
30/01/2003
arie: | Donderdag, januari 30, 2003 20:40 |
Hoe schoon kun je de winterse schoonheid beschrijven Wil.... "Beeldend"zou ik zeggen.. dit is schilderen met woorden Liefs Arie |
|
hadassah: | Donderdag, januari 30, 2003 17:47 |
wat is de winter toch geweldig, al dat sneeuw, al die kou, alles hmmmm. en je gedicht laat me alleen nog meer genieten van de winter. | |
lani: | Donderdag, januari 30, 2003 15:46 |
heb een sneeuwman gemaakt en een sneeuwvrouw... de bomen dragen hun witte kleed... ze genieten van het landschap hierboven beschreven!!! x-x-x |
|
Erna Muermans: | Donderdag, januari 30, 2003 13:13 |
weer mooi hoor wil hier is er dikke krachtige bijna warme sneeuw Erna |
|
jackyXXX: | Donderdag, januari 30, 2003 11:56 |
Sneeuw...blijft even liggen als een witte laken, kinderen van hun lessen staken. Bekogelen elkaar met ijsballen, elkaar letterlijk aanvallen. Straks is alles weer weg de lessen gaan weer door, en buiten...geen enkel spoor. jackyXXX |
|
waterval: | Donderdag, januari 30, 2003 11:40 |
de titel doet deze "schoonheid" niet vermoeden,......dit is het mooiste wat ik dit jaar al las..... Prachtig....... |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 30 januari 2003 | ||
Thema's: |