dood
Soms denk ik waar ik leef ik nog voor?
Ik probeer me best te doen en ga maar door.
Maar nu weet ik het heeft geen zin,
ik vecht tegen alle regels in.
Ik doe zo mijn best,
maar alles in mijn leven word verpest.
Ik weet dat er mensen zijn die om mij geven,
maar ik zie de zin niet meer van leven.
Ik heb zo ontzettend veel meegmaakt,
het heeft mijn hart geraakt.
Het is gebroken in duizend stukken,
lijmen zou niet meer lukken.
Dat is al zo vaak geprobeerd,
Ik heb mezelf er tegen gekeerd.
Ik wil niet meer het is genoeg geweest,
mijn leven is geen feest.
Ik zou het aan niemand willen schenken,
ik kan alleen maar aan de dood denken.
Daar kan ik rusten in vrede,
ik heb hier op aarde genoeg geleden.
Om dit te zeggen doet me geen zeer,
ik zie daar in de hemel eindelijk mijn vriend weer.
Alsjeblieft laat mij me levensboek dichtslaan,
en dood gaan...
Ik probeer me best te doen en ga maar door.
Maar nu weet ik het heeft geen zin,
ik vecht tegen alle regels in.
Ik doe zo mijn best,
maar alles in mijn leven word verpest.
Ik weet dat er mensen zijn die om mij geven,
maar ik zie de zin niet meer van leven.
Ik heb zo ontzettend veel meegmaakt,
het heeft mijn hart geraakt.
Het is gebroken in duizend stukken,
lijmen zou niet meer lukken.
Dat is al zo vaak geprobeerd,
Ik heb mezelf er tegen gekeerd.
Ik wil niet meer het is genoeg geweest,
mijn leven is geen feest.
Ik zou het aan niemand willen schenken,
ik kan alleen maar aan de dood denken.
Daar kan ik rusten in vrede,
ik heb hier op aarde genoeg geleden.
Om dit te zeggen doet me geen zeer,
ik zie daar in de hemel eindelijk mijn vriend weer.
Alsjeblieft laat mij me levensboek dichtslaan,
en dood gaan...
Reacties op dit gedicht
| The Grimreaper: | Zondag, februari 16, 2003 15:34 |
| Hey, ik lees je gedicht, en ik word er stil van, je raakt echt mn gevoelige snaar. I want to ask of you: "What do you want to do?" Think about life once more, I can only show you the door, the path to freedom behind. Free your mind... Groetjes, knufs en kusjes. The Grimreaper. |
|
| luijkx: | Zaterdag, februari 08, 2003 11:25 |
| mooi gedicht, ik denk er soms ook zo over, maar dan gebeurt er iets en dan denk ik: ik weet waar ik voor leef! probeer positief te blijven denken! sterkte liefs Laura |
|
| Iejoor: | Vrijdag, januari 31, 2003 20:12 |
| Dan blader je door het verkeerde boek... Het leven zou geen boek moeten zijn, vol pessimisme, twijfels en verdriet... Open je ogen, blader het boek van het leven in, en zie, waarom het zo dik is...en de dood vanzelf wel een keertje komt. Liefs, Chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -guardian-angel- | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||