Ik zag jou zitten in de trein
Ik zag jou zitten in de trein.
Ik zag jou zitten in de trein.
Ons eerste afspraakje...naar de film.
Ik was van de wereld...
De weilanden raasten voorbij...
Zonder dat ik het zag....
Ik keek naar jou....
Ik zag jou zitten in de trein.
Weer zag ik jou zitten in de trein.
Je zat daar zo mooi te wezen...
Je keek zo fier om je heen.
En naast jou, in de trein, zag ik iemand zitten.
Zo mooi en gelukkig...
Ons spiegelbeeld...
En dat alles doordat ik jou zag zitten in de trein.
Ik zag jou zitten in de trein.
Ons eerste afspraakje...naar de film.
Ik was van de wereld...
De weilanden raasten voorbij...
Zonder dat ik het zag....
Ik keek naar jou....
Ik zag jou zitten in de trein.
Weer zag ik jou zitten in de trein.
Je zat daar zo mooi te wezen...
Je keek zo fier om je heen.
En naast jou, in de trein, zag ik iemand zitten.
Zo mooi en gelukkig...
Ons spiegelbeeld...
En dat alles doordat ik jou zag zitten in de trein.
Reacties op dit gedicht
| ilona krijgsman: | Maandag, januari 29, 2001 19:24 |
| leuk beschreven.... | |
| Anneke: | Maandag, januari 29, 2001 13:16 |
| Ja, dit is inderdaad waar gebeurd. Helaas is onze verkering al weer een tijdje uit...jammer...maar gelukkig heb ik de herinneringen aan de trein :-) Liefs, Anneke |
|
| Firebolt: | Maandag, januari 29, 2001 12:33 |
| Leuk gedicht..!! Waar gebeurd? | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||