rust
het regent tranen
die zij niet huilen wil
de wereld onder haar
schreeuwt zijn stille wanhoop uit
diepzwarte wanhoop
zo lang verborgen
beseft hij wel
dat de wolkenhemel waakt
voelt hij haar schaduw
zo liefdevol geschonken
om rust te brengen
als hij het nodig heeft
beseft hij dat
het tranen regent
die zij nooit huilen wil
Reacties op dit gedicht
| Freek Stevens: | Vrijdag, februari 07, 2003 13:13 |
| ook sprakeloos... :-D | |
| Freek Stevens: | Vrijdag, februari 07, 2003 13:12 |
| Rayne: | Dinsdag, februari 04, 2003 10:32 |
| Still love you... | |
| Rayne: | Zondag, februari 02, 2003 19:19 |
| ...sprakeloos... | |
| Jook: | Zondag, februari 02, 2003 15:37 |
| mooie ding melijs! maja kweet ook nie oedata gekoomen es ee maar we redden et wel zekerst en vast zoen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: melijsje | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||