Aan de microfoon overgelaten
Ik kijk in het zwarte gat,
Er is geen begin,
Er is geen einde
Aan de microfoon over gelaten
Ik haal diep adem,
Zuig mijn longen vol
Nog één keer kijk ik,
Voordat de muziek start
Mijn eerste toon,
Perfect
Dit kan niet meer stuk
Al die mensen, wat kan het schelen
Ik doé het gewoon
Even denk ik nergens aan
Ik zing,
Overtuigend, gevoelig
Het enige wat telt is zingen,
Hier mogen staan
Er is geen begin,
Er is geen einde
Aan de microfoon over gelaten
Ik haal diep adem,
Zuig mijn longen vol
Nog één keer kijk ik,
Voordat de muziek start
Mijn eerste toon,
Perfect
Dit kan niet meer stuk
Al die mensen, wat kan het schelen
Ik doé het gewoon
Even denk ik nergens aan
Ik zing,
Overtuigend, gevoelig
Het enige wat telt is zingen,
Hier mogen staan
Reacties op dit gedicht
| iloveyou: | Vrijdag, februari 07, 2003 13:55 |
| Zingen kan je zeker, mijn prinses! *kusj* |
|
| Lobbes: | Dinsdag, februari 04, 2003 21:36 |
| You Go Girl!! Ik spreek je snel weer! :) Dikke Kus, Lisette |
|
| Iejoor: | Dinsdag, februari 04, 2003 18:53 |
| En het publiek? die klapt... Chiara. |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, februari 04, 2003 18:23 |
| hey een nieuw talent jammer dat ik je niet kan horen groetjes Erna |
|
| singing-angel: | Dinsdag, februari 04, 2003 18:02 |
| 'weet precies hoe dat voelt die kick van dat het goed gaat en al die mensen. prachtig hoor! liefs lot |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Merel Sophie | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||