Je hoort me wel, maar luisterd niet
Je kijkt me aan,
en zegt dat je me hoort.
Maar je luisterd niet.
Van alles wat ik zeg,
versta je geen woord.
Af en toe knik je,
en zeg je ja of nee,
maar daar kan ik niks mee.
Ik probeer je
duidelijk te maken,
hoe ik me voel.
Je zegt dan wel,
dat je me begrijpt,
maar je ziet niet,
wat ik nu werkelijk bedoel.
Luister toch eens,
naar wat ik zeg.
Ik heb je nodig,
op deze lange weg.
Probeer mijn woorden
te verstaan.
Alleen met jouw steun,
durf ik deze strijd
aan te gaan.
Reacties op dit gedicht
| belleza: | Woensdag, april 30, 2003 16:21 |
| prachtig gedicht!!je bent een goeie schryfster,kben fan van je ((:p)) ik weet wat je hiermee bedoelt zo voel ik my juist hetzelfde!!maar geef niet op ..tkomt ooit wel goed... lots off love belle |
|
| Iejoor: | Woensdag, februari 05, 2003 15:26 |
| Schitterend geschreven... Ik ben er stil van. HOop dat je de steun krijgt. Zo niet, vind het dan maar hier... Liefs, Chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||