Ademnood
kijk me alsjeblieft even aan zie ik dezelfde duisterheid die mij soms toch waanzin drijft contouren die me af en toe tot twijfel brengen in de armen van het tijdverdrijf woorden kan ik niet vinden gammele tussen de zinnen door leg mijn gezicht in mijn handen en laat de tranen sijpelend door mijn vingers stromen het leven bestaat niet uit dromen al trek ik me vaak terug in werelden die niet bestaan zodat de lust van het zuchten kan blijven voortbestaan dus adem nog even met me mee
Reacties op dit gedicht
| SarsMark: | Zaterdag, oktober 25, 2003 16:29 |
| heel mooi geschreven en herkenbaar gevoel dat je hier verwoord hebt, Patricia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: PatriciadP | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||