Babel (voor duplokids)

Babel

Als genesis nog over
de kamer ligt en gods geest
ternauwernood is opgetrokken,
spelen zij al toren-
hoog de blokken op
elkaar.
Er groeit een vreemd gebouw:
één rek en reikhals al.

Dan, na een hartslag van
terreininstinct en binnenangst,
weigeren zij elkaar welk
playmobielfiguurtje
waar mag wonen in die toren;
met woorden bijten zij
als honden elkaar
af.

En als tenslotte
niets meer redelijk
is onderbouwd
breken zij af:

sprakeloos
blokkendoos.

Geschreven door

Theo van de Wetering

Reacties op dit gedicht

Theo van de Wetering vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

lani:	Zaterdag, februari 08, 2003 05:10
op de grond, armen in de lucht woordenblokken vliegen en pa zucht ... ;)) mooi!! x-x-x

Hans Winter:	Vrijdag, februari 07, 2003 21:31
misschien gaan ze later het verhaal des te beter leren verstaan. mooie tekstopbouw, groetje, hans

Laurens Windig:	Vrijdag, februari 07, 2003 19:44
Geweldig! Bravo!

Over dit gedicht

Auteur: Theo van de Wetering
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 07 februari 2003
Thema's: [Kinderen] [Delen]