onderdrukt...
Onderdrukt...
Hij punt met z'n vinger tegen haar,
tegen haar schouder...
Zij, hoofd neergebogen,
tot niets meer in staat.
Elk blauw punt maakt haar kouder.
- Ze zwijgt in honderd woorden -
Drie vingers, duim eronder,
"kwak-kwak-kwak"
Hij wijst op haar gebazel,
voor haar neus.
Ze denkt: "Nu lijk je nog dwazer"
- Enkel de doven die haar hoorden -
Meer teer dan elk verwijt is zij.
Veegt het vuil onder zijn voeten vandaan.
Punt op de schouder en
"kwak-kwak-kwak"
Hoeveel méér pijn heeft hij haar gedaan?
- Ze zwijgt die honderd woorden -
Reacties op dit gedicht
| Brittje: | Dinsdag, februari 25, 2003 17:51 |
| Prachtig | |
| *~ Mzz MpL ~*: | Maandag, februari 10, 2003 22:34 |
| Ik weet niet goed wat ik moet zeggen.. Het is mooi.. |
|
| waterval: | Maandag, februari 10, 2003 20:33 |
| het "staat" er...... ook een pijnlijk onderwerp wordt door jou verrassend verwoord..... mooi....... |
|
| Erna Muermans: | Maandag, februari 10, 2003 19:39 |
| goh diepzinnig hoor groetjes Erna |
|
| tim balthazar: | Maandag, februari 10, 2003 19:34 |
| prachtig meer kan ik er niet op zeggen groetjes tim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lani | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||