dejavu, het is opnieuw zover
een ambiance uit ‘t verleden
een onsterfelijke vlinder, de toegeblazen smak
een klamme hand, de zuchtende blik
een schrale roos, de vervangbare liefde
gedoemd tot ‘t herhalen, probleemloos genot
wat zijn we ongelukkig
bedreven minnaars vergeten graag
hun gezicht uit het verleden,
dat verlangen, die droge keel, de dorst
de druppel die zich een weg baant
naar het begin van ‘t einde
om weer aan te sluiten, want ach,
wat voelt het goed
| Auteur: Armand Manoochehry | ||
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||