je voelt je zo naar...
maar het was ook zo voorspelbaar...

je wil/durft niet naar school..
in je ged8ten denk je had ik maar een pistool...

dan schoot ik ze overhoop..
en als ze langs je lopen
blijf je maar hopen..
maar blijf uit mijn buurt voordat ik je hoofd eraf sloop...

ik ben gewoon gebruikt..
dat mijn moeder zoiets ruikt..

ze heeft het me nog zo gezegt..
dat meisje is niet te vertrouwen..
ze is gewoon slecht!
geen vriendschap met haar opbouwen...

je hebt nu alleen maar problemen door haar..
mijn gevoel als zij langs loopt is gevaar.

en heeel veeel angst..
en dat ervaar ik het langst

het is niet normaal dat zulke mensen zoiets doen..
ik maak het opnieuw mee het zelfde gevoel als toen!!

ze stookt iedereen tegen me op zelfs m`n bestevriendin..
ze heeft m`n vriendin van alles gelult en dat is natuurlijk altijd onzin..

zo raak je je vrienden kwijt die je had..
zo`n iemand noem ik een wrat in de stad..

Ik noem die vriendin nooit of de nimmer niet mijn bestevriendin meer..
Want je weet maar nooit straks gebeurt het nog een keer..

ik durf de stad niet in ik durf nix meer..
als ik er aan denk doet mijn hart toch zo`n zeer..

de leraren doen er nix aan..
en dat maakt mij nog bozer en straks ga ik slaan..
ik heb woede aanvallen kan er nix aan doen..
ik kan ze zo gaan slaan om welke rede dan ook
en voor hun zal ik nooit mijn pet/hoed afdoen..
ik kan het niet meer aan ik heb alweer iemand verloren die ze ook op stook..

ik wordt eigenlijk gepest..
mijn jeugd is nu al een beetje verpest!!!.

Ik stop er nu mee want ik wordt gek!!
dit was eigenlijk een best wel fijn gesprek...
al mijn gevoelens ff kwijt..
ik ga nu wel weer in me 1tje door in deze strijd!!