Verdwaald
Verwaald
Rondlopend tussen de mensen
ben ik een ervaring rijker geworden
ik reisde van de éne persoon tot de andere
ik keek in alle ogen
ik zag alles, van een lach tot een traan
van slapeloosheid tot uitpuilende ogen van drugs
van twijfel tot medelijden en minachting
mensen, het was alsof ik van de éne spiegel
naar de andere reisde.
ik zag doorheen de ogen van de persoon
hoe hij zijn leven zag
maar ook hoe ik zijn leven kon beleven
daarom moet je het verhaal dat achter
ieder van ons schuilt zien te achterhalen
Reacties op dit gedicht
| gideonsbende: | Zondag, maart 02, 2003 14:32 |
| prachtig gedicht dit heb ik ook zo meegemaakt en heel veel van geleerd. prachtig warme groet gideon |
|
| Erna Muermans: | Zondag, maart 02, 2003 11:21 |
| ja stille getuige zijn van de ander mooi enneke |
|
| Erna Muermans: | Zondag, maart 02, 2003 11:21 |
| ja stille getuige zijn van de ander mooi enneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Socrates | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||