pijn

de pijn van binnen dringt in me hart
kweet het geen plaats te geven
een koude kille hand die me ziel pakt
van binnen voel ik me geest beven

angst sraalt uit me waterige ogen
mijn hele ziel wordt blood gelegd
voel me zo enorm bedrogen
ik voel me leeg en slecht

tranen schieten me in de ogen
ik voel het tot in me vinger toppen
probeer ze met een zakdoek te drogen
dit ellendige gevoel is moeilijk te stoppen

snakkend naar adem probeer ik door te gaan
mijn benen kan ik niet meer stilhouden
steeds kom ik weer op de verkeerde baan
in niemand en niets meer heb ik nog vertrouwen

van dag tot dag leef ik verder
toekomstplannen maak ik niet meer
ze zeggen de heer is je redder
ik zak steeds verder weg steeds weer

nergens kan ik meer grip op krijgen
het liefste zou ik er nie meer zijn
ik voel de dood al in me nek hijgen
ik maak er een eind aan zonder pijn

vrij zijn wat moet dat heerlijk zijn
niet meer hoeven leven met die pijn
hoop dat het leven hierna geluk zal geven
en ik niet meer van binnen hoef te beven