Stille strijd
Met wanhopende kreten,
in een smekend gebed
probeer ik uit te leggen
wat het zwijgen zeggen wil.
Met wenende woorden
in een ongehoorde noodkreet
wordt er huilend getraant
voor een stervende lach.
de strijd is gestreden,
verloren gevecht.
Was het breken
van de silte maar echt!
Reacties op dit gedicht
| Ophelia: | Donderdag, maart 13, 2003 19:30 |
| ik lees verdriet en een noodkreeg. Meis.. je mag altijd contact met me opnemen. Maak hetzelfde mee Knuffies Nele |
|
| Angel_14: | Dinsdag, maart 11, 2003 19:09 |
| mooi gedicht shit e, ik begin al bijna te wenen. liefs, anneleen |
|
| littleilse: | Dinsdag, maart 11, 2003 13:03 |
| hey, mooi gedicht, geef niet op, je kan me altijd mailen als je dat wil. kiss ilse |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Soetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||