DE MAGIE VAN SOEPELE ZINNEN
de magie van soepele zinnen
de lege tekst
tocht wind
luguber kaatsen
medeklinkers
echo's naar elkaar
ze kunnen geen
volume vinden
klinkers klotsen
tegenritmes en
zijn onbenaderbaar
woorden missen
de magie van
soepele zinnen
brengen niet meer
binnen dan betekenis
strofen vloeien niet
omdat de inhoud
strakbevroren lijkt
misschien wel
doodgeboren blijkt
omdat er geen
emoties zijn
die mensen raken
waar ze over praten
als dit weer gelezen is
wil melker
10/03/2003
Reacties op dit gedicht
| sundance: | Zaterdag, april 19, 2003 21:08 |
| awel ik was net aan iets soortgelijks aan het denken, wil raar.. mooi gedicht trouwens |
|
| hadassah: | Donderdag, maart 13, 2003 17:15 |
| je hebt talent of niet, maar jij hebt talent wil! | |
| margot: | Dinsdag, maart 11, 2003 15:02 |
| mensen raken... liefs,margot |
|
| Erna Muermans: | Maandag, maart 10, 2003 22:11 |
| dit is geen emotieloos gedicht dit is een gedicht van onmacht van verdriet een gedicht dat wil delen maar de juiste woorden niet vind een gedicht dat aansluit bij een zwaar?bezwaard gevoel het sluit niet aan bij beelden die gewoonlijk worden gebruikt het voelt helemaal anders maar het is er wel uit lentemoeheid wil? liefs Enneke |
|
| Wolfje: | Maandag, maart 10, 2003 19:39 |
| woorden missen de magie van soepele zinnen... je gedicht doet me deze keer fel denken aan wat ik voelde en geen arts zich kon voorstellen... Ergens ver vandaan, misschien Ik leef nog net hou me vast aan de spinrag van de hoop “stilte” smeekt een stem ergens ver vandaan, misschien de wereld kraakt of, is het toch m’n hoofd ik schrijf de woorden zwaarder wetende dat ze haast verloren zijn ik schrijf : Het kon ! Het kon ! Het kan ! |
|
| tim balthazar: | Maandag, maart 10, 2003 16:45 |
| klinkers wringend tussen een rij van medeklinkers als koele vertaling van groot gevoel uit uw pen gespuwd lees ik weer onder halsreikende indruk;-) zoals altijd he groetjes tim |
|
| MayadeBij: | Maandag, maart 10, 2003 10:07 |
| Er lopen nog steeds hele volksstammen uit voor een verborgen familiegeschiedenis, dat verwonderd mij pas. Hoe vloeiend sommige boeken ook geschreven mogen zijn, mijn interesse wekt het weinig moet ik je eerlijk wel bekennen. (en zo zaten wij met de vriendinnen en een gevulde top 40 boekenkast Giphart maar weer van voor naar achter uit te spellen) (waarbij ‘gloed’ en meer van dit soort nieuwerwetse antieke prullen als brede onderzetter werden gebruikt voor een overvolle asbak en een goed glas wit | |
| free: | Maandag, maart 10, 2003 09:02 |
| in dat laatste vergis je je er blijft altijd wat hangen ergens bij iemand nooit zinloos nooit gedachtenloos je verbaasd mij nog iedere dag meneer melker ;) dat is magie! respect wil, ojee het lijkt bijna op slijmen maar je weet wat ik bedoel; ik ben een fan... liefs free |
|
| waterval: | Maandag, maart 10, 2003 09:01 |
| en zoals steeds vloeien jouw woorden uit de "pen" alsof je ze er gewoon moet uitschrijven,......... en zoals steeds,......weer mooi...... |
|
| koelemij,harold: | Maandag, maart 10, 2003 08:32 |
| Mogge Meneer Wil Dit lijkt wel een dikke Pil zo een van VanDale Waar weet je het toch weer te halen Zo een alphabettriller met zoete woorden ACH het is weer en Melker zoals het hoorde Greetz THE Gozertje ;) |
|
| jackyXXX: | Maandag, maart 10, 2003 08:29 |
| Stille woorden...worden uitgesproken, als een nieuwe dag word ontloken. Ook door niets te zeggen zeg men soms genoeg, mooi als je dan alles op papier samenvoeg. jackyXXX |
|
| DrieGeetjes: | Maandag, maart 10, 2003 07:48 |
| .! | |
| DrieGeetjes: | Maandag, maart 10, 2003 07:48 |
| O ja! Mogguh, Wil! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||