Mist
Mist is mijn hoofd
Gevuld met verse dauw
Ochtenbries verstrooid
Wat nog niet is voltooid
Ik ga op automaat
Kan de chaos nog niet aan
Weet dat de klap moet komen
wil niet stoppen met dromen
De dauw in mijn hoofd
Klinkt als een treurig sonnet
Het vallen van mijn tranen
vormt een druipend ballet
Ik zal moeten schudden
En de mist laten gaan
Door de muur heen breken
En op gaan staan
Maar voor nu is de mist nog geriefelijk
Mijn schijn bedriegelijk
Gevuld met verse dauw
Ochtenbries verstrooid
Wat nog niet is voltooid
Ik ga op automaat
Kan de chaos nog niet aan
Weet dat de klap moet komen
wil niet stoppen met dromen
De dauw in mijn hoofd
Klinkt als een treurig sonnet
Het vallen van mijn tranen
vormt een druipend ballet
Ik zal moeten schudden
En de mist laten gaan
Door de muur heen breken
En op gaan staan
Maar voor nu is de mist nog geriefelijk
Mijn schijn bedriegelijk
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Dinsdag, maart 11, 2003 15:29 |
| :) Opstaan is hard. Mooi verwoord. Diep en toch ook... Luchtig. :) Liefs, Caroline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dantura | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||