de dauw
Weifelend viel de druppel neer
ademend proefde ik je lippen
troost en puur geluk vervulden me
een nieuwe stroom die me leidt
rustig zei je dat je van me houdt
Reacties op dit gedicht
| Zasan: | Dinsdag, juli 22, 2003 15:54 |
| Het komt wel weer, eens. Je bent te leuk om zonder te zitten en geduld is een skone deugd. |
|
| Rayne: | Dinsdag, maart 11, 2003 22:07 |
| Amai amai, je had je gedicht misschien toch beter stoom genoemd, je weet maar nooit... | |
| Jook: | Maandag, maart 10, 2003 18:04 |
| moestij u kalmeren meskien? :-D ja vurig raspaard dadde zijt een acrostichon ho! ze zullen u ne keer moeten temmen ze mooi melijs! :-) ge zijt wel een zwoele ee gij?! ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: melijsje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||