Dood is wat ik moet zijn...
Ik voel me zo rot.
Het doet allemaal zo'n pijn.
Mijn mes is al zowat bot.
DOOD is wat ik moet zijn.
Het is me niet gegund om te leven.
En mijn liefde aan de wereld te geven.
Het is mijn lot om dood te gaan.
En niet meer voort te bestaan.
Ik weet het soms echt niet meer.
Voel zo veel tegelijker tijd.
Doe en zeg dingen die ik op dat moment meen,
maar doe mensen zoveel zeer.
En achteraf heb ik dan toch weer spijt.
Ik kan het allemaal niet meer aan.
Ik kan maar beter gaan.
Kijken of het volgende leven
me meer heeft te geven!!!
Het leven hier is me niet gegund,
had het niet allemaal anders gekund?
DOOD is wat ik moet zijn!!
Reacties op dit gedicht
| boom: | Donderdag, maart 20, 2003 22:40 |
| Ook al voel jij je nog zo slecht, maar toch, blijf hier en vecht. Ook al is je mes nog zo bot, dood is nog lang niet jou lot. Wij willen dat je blijft leven, zodat wij onze liefde aan jou kunnen geven en je laten zien dat het leven waard is om te leven. Wij zullen je steunen als je het even niet meer weet. En je gevoelens met je delen. Ook al meen je wat je op dat moment zegt, wij zullen er doorheen luisteren en weten dat je vecht. Ons doe je geen pijn met je |
|
| meisjetemin: | Donderdag, maart 20, 2003 22:07 |
| he meisie, dood is juist wat je niet moet zijn, gelukkig is wat je moet zijn, dus geef het alsjeblieft niet op, ik wil niet verder zonder jou leven, je betekend zoveel voor me in der loop van der tijd, en jou wil ik echt NIET kwijt, kiss ilse |
|
| Guan: | Donderdag, maart 20, 2003 20:49 |
| Je bent nu in een dal, dor en verlaten met alleen massieve bergen... maar toch in de verte een bloempje, als is het maar wat wij als onkruid zouden benoemen. Is dat niet genoeg om te blijven? Het tweede bloempje ben jij, nog mooier als het eerste, is dat geen reden om te blijven? Lief gevoelig Anneke | |
| Guan: | Donderdag, maart 20, 2003 20:45 |
| Je zit nu in een dal zo dor en verlaten, alleen kale massieve bergen om je heen en toch in de verte, bijna niet zichtbaar een bloempje... wat wij misschien zelf als onkruid zouden benoemen. Is dat niet reden genoeg om te blijven, want in het dal zij twee bloempjes, het tweede ben jij. Is dat niet genoeg om te blijven lief, gevoelig Anneke? | |
| *elycia*: | Donderdag, maart 20, 2003 20:24 |
| he he he. kom he, volhouden he!!! blijf vechten, je hoeft helemala niet, nee , je mag helemaal niet dood, je moet blijven, bij ons, ik zal jou zo missen, blijf asjeblieft, ik hou van je, ik bene r voor, kusjes + knuffel irma | |
| Iejoor: | Donderdag, maart 20, 2003 20:01 |
| Wie heeft gezegt dat je de dood moest betreden? Annetjuh ik kan schreeuwen: Blijf bij ons beneden. Laat de dood maar komen, maar vandaag nog even niet. De dood komt vanzelf wel, ook al heb je nog zoveel verdriet. Roep de dood niet dichterbij lach je leven liever toe. Natuurlijk is het leven zwaar en ben je het even moe. Maar vecht voor elke keer dat je even adem haalt. En ajb Annetjuh, zorg dat je niet in jezelf verdwaalt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Idril*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||