de nacht begraaft het avondrood
de middag rimpelt warmte
legt een deken op de straat
waar jouw stappen in mij klinken
en jouw hart
het mijne slaat
we lopen samen
treden in ons eigen spoor
zien de wereld als belofte
en vandaag
als tussendoor
handen smelten
als de dag zijn einde kent
waar gevoel begint te leven
en de waarheid
is herkend
de nacht begraaft het avondrood
en stilte trilt in ogen
we zien alleen
wat samen is
als liefde wordt herwogen
legt een deken op de straat
waar jouw stappen in mij klinken
en jouw hart
het mijne slaat
we lopen samen
treden in ons eigen spoor
zien de wereld als belofte
en vandaag
als tussendoor
handen smelten
als de dag zijn einde kent
waar gevoel begint te leven
en de waarheid
is herkend
de nacht begraaft het avondrood
en stilte trilt in ogen
we zien alleen
wat samen is
als liefde wordt herwogen
Reacties op dit gedicht
| blommeke: | Dinsdag, maart 25, 2003 22:42 |
| wat een prachtig gedicht, graag gelezen, Blom |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, maart 25, 2003 20:51 |
| heel knap geschreven erna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||