een twee drie ...
bij de eerste denk je nog na
je kijkt uit naar de opluchting, die komt bijna
een lichte aarzeling bij nummer twee
de derde brengt al snel een hele resem mee
de tel kwijt na nummer tien
durf je morgen je arm nog bezien?
eindelijk een pijn die je kent
maar ja weet nog steeds niet waarom je triest bent
de bewegingen zijn niet meer zo snel
en ook de gedachten worden minder fel
kijkend naar de krassen, denk je voor de zoveelste keer
het is genoeg nu, nooit meer!
je kijkt uit naar de opluchting, die komt bijna
een lichte aarzeling bij nummer twee
de derde brengt al snel een hele resem mee
de tel kwijt na nummer tien
durf je morgen je arm nog bezien?
eindelijk een pijn die je kent
maar ja weet nog steeds niet waarom je triest bent
de bewegingen zijn niet meer zo snel
en ook de gedachten worden minder fel
kijkend naar de krassen, denk je voor de zoveelste keer
het is genoeg nu, nooit meer!
Reacties op dit gedicht
| Elies: | Woensdag, juni 07, 2006 17:04 |
| Wauw,m mooi herkenbaar. Goed dat je het nooit meer wilt doen blijf dat volhouden |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2003 | ||
| Thema's: | ||