engel
ik heb lang in een kuil van eenzaamheid geleefd
todat een engel
als in een droom naar mij toekwam
ik was verwonderd
en pas toen het goude licht dat ze uitstraalde
begon te vervagen
zag ik
dat het een gewone mens was
die me eruit heeft getrokken
...
todat een engel
als in een droom naar mij toekwam
ik was verwonderd
en pas toen het goude licht dat ze uitstraalde
begon te vervagen
zag ik
dat het een gewone mens was
die me eruit heeft getrokken
...
Reacties op dit gedicht
| ~OpenBoek~: | Zondag, mei 30, 2004 19:25 |
| hoe mooi=) waarschijlijk ben je 1 van de eersten die snapt dat engeltjes vaak normale mensen zijn=) heel mooi liefs, |
|
| darksky: | Dinsdag, april 08, 2003 00:47 |
| héél herkenbaar voor mij Veel moed !!! |
|
| MayadeBij: | Maandag, april 07, 2003 23:56 |
| Yep, spiegeltje spiegeltje, | |
Over dit gedicht
| Auteur: you float like a feater in a beautiful world | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2003 | ||
| Thema's: | ||