stuurloos
Stuurloos
Daar zit ik dan,in mijn kleine schuit
gedragen door de wil van de golven
geen anker om even op rust te komen
het roer dat zich moeilijk laat sturen
en telkens weer is er die storm
hij drijft me steeds naar een andere klif
maar ik hou vol
hoe nietig ik ook ben in deze eindeloze zee
eens zal ik land zien
net als al die ontdekkingsreizigers voor me
om een voor een de schatten te ontginnen
en te zien,te voelen ,te ruiken,te horen
dat ik thuis kom
Daar zit ik dan,in mijn kleine schuit
gedragen door de wil van de golven
geen anker om even op rust te komen
het roer dat zich moeilijk laat sturen
en telkens weer is er die storm
hij drijft me steeds naar een andere klif
maar ik hou vol
hoe nietig ik ook ben in deze eindeloze zee
eens zal ik land zien
net als al die ontdekkingsreizigers voor me
om een voor een de schatten te ontginnen
en te zien,te voelen ,te ruiken,te horen
dat ik thuis kom
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Vrijdag, oktober 29, 2004 10:09 |
| Denk dat ik nu op dat schuitje zit ... maar ... wat doet het dan deugd om te kunnen zien waar dat bootje jou gebracht heeft ! Liefs, Innerchild |
|
| Erna Muermans: | Woensdag, april 09, 2003 19:41 |
| ik sluit me bij har aan sterkte meid Erna |
|
| koelemij,harold: | Woensdag, april 09, 2003 18:50 |
| ana wat the heck girl grab your self together be the captain of your one hart ') |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anastacia | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2003 | ||
| Thema's: | ||