Je ligt naast me in bed.
Alles is voor morgen alweer klaar gezet.
Je bent moe en begint te gapen,
toch ga je nog niet gelijk slapen.
Je strijkt je hand door mijn haar.
Het vechten tegen de slaap valt je zwaar.
Je geeft eraan toe en sluit je ogen.
Je arm is niet meer boven mijn hoofd gebogen.
Het is donker maar toch schijnt er licht.
Het is de maan die je gezicht verlicht.
Ik lig naar je te kijken, al wel een uur.
Je bent zo mooi, je bent zo puur.
Als ik naar je kijk dan krijg ik het zo warm.
Ik moet je aanraken, ik streel je arm.
Dan begin ik ook te gapen.
Het word tijd dat ook ik ga slapen.
Ik draai me om, je kruipt tegen me aan.
Zachtjes heb je een arm om me heen geslaan.
Je ademt zachtjes in mijn nek.
Nog vijf uur voordat ik je wek.
Die vijf uren herinner ik mij niet meer,
omdat ik dan in een diepe slaap verkeer.
Het is zes uur, de wekker gaat af.
Dat vreselijke geluid voelt als eens straf!
gemaakt op 06-02-2001