onbegrijpelijk
helder
blauw schift
het gele koren
van de bloemen
roze rood siert
het groene gras
verwonderlijk
zilveren druppels
markeren de bomen
gevallen uit de lucht
druipend op het zand
tekenend voor het leven
vervagend is de kim
die sierlijk beweegt
als een zwerm zwaluwen
hongerig is een troep
wolven jagend zwervend
velen vallen ten prooi
weerbarstig is mijn ziel
gevangen in al dit schoons
niet begrijpende voelende
dat ik er onderdeel van ben
maar laat mijn hart snel kloppen
Reacties op dit gedicht
| Herfstkind: | Maandag, april 14, 2003 19:50 |
| Ik had hem al een keer gelezen maar had er toen geen woorden voor en nog steeds niet, zo mooi | |
| eddy daemen: | Maandag, april 14, 2003 14:10 |
| dank jullie wel... | |
| Erna Muermans: | Zaterdag, april 12, 2003 16:40 |
| prachtig opgeslorpt door de natuur... Erna |
|
| Sjacco: | Zaterdag, april 12, 2003 15:06 |
| compliment | |
| Black Feather: | Zaterdag, april 12, 2003 13:58 |
| Mee eens! sommige dingen ''mag'' je gewoon niet begrijpen.. Super dit:) Kuss, |
|
| Lifeje: | Zaterdag, april 12, 2003 13:32 |
| niet alles hoef je te begrijpen, accepteer en geniet het leven is zo mooi |
|
| eddy daemen: | Zaterdag, april 12, 2003 11:37 |
| dank je ivan ... | |
| Jacobs Ivan: | Zaterdag, april 12, 2003 11:34 |
| PRACHTIG !! ******** |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eddy daemen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2003 | ||
| Thema's: | ||