Werkelijke Fantasie
Drie tulpen tegen een strakke
betonnen muur
Hun silhouet tekent abstracte
vlakken in vrije ruimte door,
het schrale kaarslicht
dat poëtisch beweegt op
het ritme van de wind die
Zomers komt zuchten
Haar geest heeft mij intens
aangeraakt en
al zie ik haar innerlijk naakt
ben ik niet berust op vrijërs-lust
tot waar het ook mag golven
bewaar het mysterie en voel geen nood
om het te vervormen
Drie takken in hun ware natuur
Zo opmerkelijk hoe ze
vergroeien tot één op nu dit stille
gelukkige avonduur
betonnen muur
Hun silhouet tekent abstracte
vlakken in vrije ruimte door,
het schrale kaarslicht
dat poëtisch beweegt op
het ritme van de wind die
Zomers komt zuchten
Haar geest heeft mij intens
aangeraakt en
al zie ik haar innerlijk naakt
ben ik niet berust op vrijërs-lust
tot waar het ook mag golven
bewaar het mysterie en voel geen nood
om het te vervormen
Drie takken in hun ware natuur
Zo opmerkelijk hoe ze
vergroeien tot één op nu dit stille
gelukkige avonduur
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Zondag, april 13, 2003 10:34 |
| Ja geweldig. Dit moet je kunnen aanschouwen, willen zien en volgen. | |
| free: | Zondag, april 13, 2003 09:33 |
| heel mooi... hoe een poetiese geestverwant je kan beroeren platonies, ja dat kan maar is ook gevaarlijk gunther... liefs free |
|
| koelemij,harold: | Zondag, april 13, 2003 00:01 |
| sugt hele diepe sugt mooi Gunther ach de meermin verwoord het al ;) |
|
| Sheena: | Zaterdag, april 12, 2003 23:18 |
| ben er stil en sprakeloos van en weet niet eens goed waarom ... onbewust bewustzijn ??? zilte zeegroet, Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2003 | ||
| Thema's: | ||