Ups & Downs
Hoe kan het toch?
Dat ik me steeds maar heel even
goed kan voelen.
En het verdriet me na heel even
weer doet overspoelen.
Ik word er zo moe van,
van die Ups & Downs.
Ik wou dat ik ze onder controle had
en dat ik meer gelukkig kon zijn.
Maar al wat ik voel is pijn.
Heel even geluk is me gegund.
Maar veel langer ook niet.
Nee, dan komt die pijn weer,
het doet zo'n zeer.
Ik wou dat het over was
dat ik weer de oude word.
Zonder dat eeuwige stemming gewissel.
Het is zo zwaar.
Ik kan er niet meer tegen.
De hulp duurt ook te lang!
Waarom zal ik wachten,
wachten maakt me alleen maar bang!
Ik stap eruit!
En ga het geluk zoeken!
Ik kan er niet meer tegen...
Reacties op dit gedicht
| *elycia*: | Maandag, april 14, 2003 09:25 |
| he annetjuh. ik weet dat het zwaar is als niet alles mee zit, ik weet dta het moeilijk is bij het onbreken van de kracht. maar je kan niet zeggen dta hulp te lang duurt, dat weet je zelf ook wel. wij willen je heel graag helpen, en er zijn zo ontzettend veel freaks die jou ook willen helpen. met dat zinntje heb je ons toch behoorlijk pijn gedaan...... Boom & Elycia |
|
| marina vdb: | Zondag, april 13, 2003 15:02 |
| denk je dat je geluk aan de overkant ligt, dat is ook aftewachten... het leven doet soms pijn, maar de meeste komen er met veel gedult en vechten weer bovenop! hou je sterk. liefs *marina* |
|
| Guan: | Zondag, april 13, 2003 15:01 |
| Even was ik versmacht in het geluk dat je er nog bent, laat me daarom dat het beetje geluk dat jou te beurt valt proberen te verlengen |
|
| Iejoor: | Zondag, april 13, 2003 14:22 |
| vind vertrouwen in jezelf en vind je leven langzaam terug. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Idril*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2003 | ||
| Thema's: | ||