elke keer als ik je zie
hou ik me goed
zie je niets van de pijn
en als ik dan alleen thuiskom
val ik in het zwarte gat
kan ik wel tonen wat ik echt voel
dan voel ik de pijn dubbel zo hard
tranen rollen over mijn wangen
tranen van intens verdriet
om jou
jij die zo van me hield
jij waar ik nog zo veel van hou
ik kan het niet vergeten
ik blijf hopen